Το «επικίνδυνο το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις το τελευταίο διάστημα» περιγράφει σε άρθρο του το περιοδικό Foreign Policy και ο αρθρογράφος Γιάννης Μπαμπούλιας, προειδοποιώντας ότι ίσως τελικά η σύγκρουση να καταστεί αναπόφευκτη, καθώς θα χρειαστούν πολύ προσεκτικοί χειρισμοί, προκειμένου να μην υπάρξει κλιμάκωση.
Το άρθρο κάνει αναδρομή στις πρόσφατες εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, με αναφορές στο περιστατικό με τη σημαία και τις δηλώσεις Γιλντιρίμ, ότι η τουρκική ακτοφυλακή κατέβασε ελληνική σημαία από τη βραχονησίδα Μικρός Ανθρωποφάς, καθώς και την τραγωδία με το Μιράζ και τον θάνατο του σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου.
Το δημοσίευμα υπογραμμίζει: «Τα τουρκικά μαχητικά έχουν παραβιάσει τον ελληνικό εναέριο χώρο πάνω από 30 φορές μόνο τον Απρίλιο. Ενώ ο Γιλντιρίμ και ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έκαναν γρήγορες διπλωματικές κινήσεις για να στείλουν συλλυπητήρια στον Έλληνα Πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, η ελληνική κοινή γνώμη κατηγορεί για το θάνατο του 34χρονου πιλότου την Τουρκία». Παράλληλα επισημαίνει ότι «η σύλληψη δύο αξιωματικών του ελληνικού στρατού τον περασμένο μήνα και η φυλάκισή τους στην Τουρκία, όπου μπορεί να αντιμετωπίσουν κατηγορίες κατασκοπείας, τροφοδοτεί περαιτέρω την οργή μεταξύ των Ελλήνων».
Κάνοντας αναφορά στην κρίση των Ιμίων το 1996 και στο πώς οι ΗΠΑ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να μην υπάρξει όξυνση, τότε το Foreign Policy γράφει πως «οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ τώρα είναι και πάλι αντιμέτωποι, καθοδηγούμενοι από λαϊκιστές και στις δύο πλευρές, ενώ αυτήν τη φορά η Ουάσινγκτον απουσιάζει».
«Την ίδια ώρα η βραχονησίδα που ενεπλάκη στην αντιπαράθεση αυτή της εβδομάδας είναι μέρος των τουρκικών διεκδικήσεων που χαρακτηρίζονται "γκρίζες" ζώνες στο Αιγαίο. Η Ελλάδα δεν τις αναγνωρίζει από την πλευρά της, βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης, αλλά και του διεθνούς δικαίου. Τη θέση της Άγκυρας επανέλαβε ο Ερντογάν κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα. Ισχυρίστηκε πως η Συνθήκη θα πρέπει να αναθεωρηθεί και αναφέρθηκε ως δικαιολογία στην τουρκική μειονότητα στη Θράκη», συμπληρώνει το άρθρο.
Ιδιαίτερη είναι η αναφορά του δημοσιεύματος στον Έλληνα υπουργό Άμυνας, Πάνο Καμμένο, σχολιάζοντας ότι με τη στάση του φέρνει διαρκώς σε αμήχανη θέση τον πρωθυπουργό της χώρας Αλέξη Τσίπρα: «Ο Καμμένος και το κόμμα του έχουν επανειλημμένα φέρει τον Τσίπρα σε αμήχανη θέση με επιθετικές δηλώσεις για την Τουρκία ή απλά όντας μπερδεμένος με την πολιτική της ίδιας της κυβέρνησής του, ενώ ως υπουργός Άμυνας έχει επανειλημμένα χλευάσει τους Τούρκους». Σύμφωνα με το άρθρο, ο Καμμένος δημιουργεί επίσης πρόβλημα στον Τσίπρα στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ και τις διαπραγματεύσεις, καθώς όχι μόνο τάχθηκε με το πλευρό των Ελλήνων διαδηλωτών, αλλά και εναντίον του ίδιου του κυβερνητικού εταίρου, απαιτώντας πως το όνομα της γείτονα χώρας δεν θα πρέπει να περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία», παρόλο που αυτό συμβαίνει ήδη. «Τελικά ο Καμμένος αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει και να "συμφωνήσει πως διαφωνεί" με τον Τσίπρα», σημειώνεται στο άρθρο.
Ωστόσο, το πραγματικό πρόβλημα στο Αιγαίο δεν είναι οι υπερβολές του Πάνου Καμμένου, παρατηρεί το Foreign Policy, αλλά η στρατηγική προκλήσεων της Άγκυρας «που υπήρχε πριν τον Ερντογάν και πιθανότατα θα συνεχιστεί και όταν εκείνος θα έχει φύγει». «Απλά την ενίσχυσε τους τελευταίους μήνες, έχοντας προφανώς αποφασίσει πως έχει πλεονέκτημα στην ΕΕ μετά τη συμφωνία να αναλάβει την ευθύνη για τον περιορισμό της προσφυγικής κρίσης».
Το Foreign Policy εκτιμά πως «στην ελληνική κοινή γνώμη υπάρχει ένας πολύ αληθινός φόβος ότι η χώρα υπνοβατεί προς μια σύγκρουση που δεν επιθυμεί» και πως αυτό αντικατοπτρίζεται στα καθημερινά πρωτοσέλιδα του Τύπου και στις δηλώσεις πολιτικών όλων των κομμάτων. «Από την άλλη το ΝΑΤΟ δείχνει απρόθυμο να εμπλακεί σε αυτόν τον λεκτικό πόλεμο, καθώς ο Γ.Γ., Γενς Στόλτενμπεργκ, δήλωσε ότι δεν πρόκειται για θέμα της Συμμαχίας», συνεχίζει το άρθρο.
Και καταλήγει: «Θα ήταν εξαιρετικά απερίσκεπτο να πιστεύουμε πως η συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο θα αλλάξει. Δεν άλλαξε στο παρελθόν και οπωσδήποτε δεν θα αλλάξει τώρα που τα νεο-οθωμανικά όνειρα του Ερντογάν είναι σε πλήρη εξέλιξη. Θα χρειαστεί ένας πολύ λεπτός χειρισμός της κατάστασης από όλες τις πλευρές για να αποφευχθεί η κλιμάκωση. Ωστόσο, θα έπρεπε επίσης να συνυπολογίσουμε την πιθανότητα τελικά η σύγκρουση να είναι αναπόφευκτη».
